geleerde Jezuit, geb. 1542 te Montepulciano in het Florcntijnsche, ging 1560 in de Orde, werd 1598 kardinaal, 1601 aartsbisschop van Capua, 1605 bibliothecaris van het Vaticaan, stond verscheidene malen op het punt om tot paus te worden verkoren, en stierf 17 Sept. 1621. Hij schreef verscheidene theol. werken.
Vooral beroemd als de geleerdste en degelijkste verdediging van het Roomsch-catholicismus, die ooit geschreven werd, is zijn werk Disputationes de controversiis fidei adnersus hujus temporis hæreticos (3 dln. Rome 1581 ; 4 dln. Praag 1721 ; Maintzl842;in het Duitsch vertaald door Gumposch, Augsb. 1842). Dit werk lokte een tegenschrift uit van Gerhard,getiteld: Beliarminus, orthodoxias testis (3 dln. Jena 1631'—33). Ook verdient bijzondere melding B.’s krachtige verdediging van de wereldlijke magt van den paus, in zijn werk De potestate pontiftcis in temporalibus (1610), waarin hij het oppergezag van den paus over alle koningen handhaafde, doch waarin hij niet zóó ver ging als andere theologanten van zijnen tijd, zoodat hij te Rome door velen als te gematigd beschouwd werd, terwijl hij te Parijs door het parlement werd veroordeeld als ultramontaansch. Eene complete editie van zijne werken verscheen te Venetië (5 dln. 1721) en te Keulen (7 dln. 1619).
