het land der Pictaven, voormalige provincie van Frankrijk, tusschen Bretagne, Anjou.Touraine, Marchc, Angoumois, Saintonge en den Atlantischen Oceaan, splitste zich in Öppcr-P, enNeder-P„ en had tot hoofdplaals Poitiers. Dit laudschap is thans ingedeeld hij do departementen Charentc, Beneden-Charente, Crcnsc, Indre-Lnire, Deux-Sévres, Vendée, Vicnnc en llaute-Vienne.
Aanvankelijk bewoond door de Pictaven of Pictnnen (vandaar de naam P.), werd P. door Cesar begrepen in Aquitanië, en maakte het sedert Vaientinianus I deel uit van Aquitania 2a. In de 5e eeuw aan de West-Gothen onderworpen, sedert de (ie eeuw aan de Franken, deelde P. in al de lotgevallen van Aquitanië. Pepijn de Korte heroverde P.; doch sinds de regeering van Lodewijk den Vrome of Zachtmoedige was P. weder een bijzonder graafschap. Eleonoro, de erfdochter van P., bracht het, met het overige Aqnitaniê, eerst aan Lodewijk Vli, koning van Frankrijk, vervolgens aan Hendrik, graaf van Anjou, die later koning van Engeland werd (1151); in 1205 werd P. door Filips August op de Engclschen heroverd; zijn kleinzoon Alfons, broeder van den heiligen Lodewijk, ontving P. als zijn erfdeel; maar toen Alfons kinderloos gestorven nas, keerde zijn apanage terug aan de kroon van Frankrijk onder Filips den Stoute. De Engelschcn werden weder meester van P. kort na den slag van Poitiers (1356), en hij het tractaat van Bréligny (1560) werd het hun afgestaan in volle souvereiniteit. Karel V bracht het in 1569 weder aan Frankrijk.
