(graaf), fransch wis- en sterrekuudige, geb. 28 Maart 1749 te Beaumonten-Auge (dept. Calvados), eerst leeraar der mathesis aan de militaire school aldaar, bij het begin der consulaire regeering gedurende zes weken minister van binnenlandsche zaken, werd bij de oprichting van het keizerrijk verheven tol den gravenstand.
In 1814 stemde hij voor de afzetting van Napoleon, werd door Lodewijk XVIII tot pair, 1817 tot markies benoemd, en stierf 5 Mei 1827 te Parijs. Van zijne werken vormt de Mécanique céleste met de aanhangsels (5 dln. Parijs 1799—1825; nieuwe druk 1843) een voortreffelijk gedenkstuk der hedendaagsche sterrekunde. Eene populaire bewerking daarvan is zijne Exposilion du syslème du monde (2 dln. Parjjs 1796; 5e druk 1824). Wijders behooren onder zijne belangrijkste werken: Théorie analylique des probabilités (Parijs 1812; 3e druk 1820) alsook het Essaiphilosophique stir les probabilités (Parijs 1814; 9e druk 1825).
