of Omajjaden, beroemde arabische dynastie, kwam met Moavviah (een afstammeling van Ommiah) op den troon van Damascns 661, bij den dood van Ali. De O. regeerden over de geheele arabische monarchie tot 749; toen door de Abbassieden van den troon gestooten, gingen zij in Spanje regeeren, doordien Abd-ur-Rhaman 1 (Abderamns 1) zich daar in 755 als Emir-al-inoemenim deed erkennen en het onafhankelijke kalifaat van Cordova slichtte.
Op de regeering van Abd-urRhaman, volgden de door de oorlogen met de Christenen verontruste regeeringen van Hezjam 1 (778— 796), Hakem I (796—812) en Abd-ur-Rhaman II (812—852), onder welken laatste Mahomedaanscb Spanje zich verhief tot het best geregeerde rijk van de geheele destijds bekende wereld. Zijn niet minder uitstekende zoon Mohammed (852—880) had tot opvolgers Mocndhar of Munilhar (880—882), diens broeder Abdaliah (882—912) en Abd-urRhaman III (912—961); onder dezen laatste bereikte het spaansche kalifaat zijn toppunt van bloei en macht. Zijn zoon Hakem II (961—976), een ijverig beoefenaar en begunstiger van dicht- en letterkunde, verhief Spanje tot hoofdzetel der arabische wetenschap. Onder zijnen kleinzoon Hezjam II, die tot 1008 regeerde, begon het rijk allengs tot verval te komen in dezelfde mate, waarin de vijandig tegenover hem staande christenvorsten sterker werden ; dit bleef zoo voortgaan tot 1031, toen Hezjam III genoodzaakt werd afstand van den troon te doen. Met hem eindigde do dynastie der 0„ en het kalifaat Cordova verbrokkelde zich tot verscheidene, elk op zich zelven staande moorsche rijkjes, om juist door hun gemis aan eenheid des te gemakkelijker veroverd te worden door de Christenen.
