of Hazjem (Hescham, Haschem, Hascem, Hacem), drie kalifen van Cordova, nl.:
I, voluit: Aboel-Walid-Hezjam, volgde 788 zijn vader Abderamus 1 op den troon, had aanvankelijk zijne broeders te bestrijden, die tegen hem in opstand waren gekomen, en versloeg hen (790— 91). Na dus meester van het gezag gebleven te zijn, keerde hij zijne wapenen tegen de Christenen, hij verwoestte Galicié, trok de Pyreneen over, en maakte zich meester van Narbonne en Gerona (794). Twee jaren later stierf hij op 40-j. leeftijd (796). Hij had veel gedaan voor de verfraaiing van Cordova, en vooral voor de voltooiing van degroote moskee. Hij werd opgevolgd door Al-Hakem I.
II, voluit: Al-Mowajed-Billah-Hezjam, was elf jaren oud toen zijn vader Al-Hakem 11 stierf (976). De veldheer Mohammed-Almanzor werd gedurende H.'s minderjarigheid met het regentschap bekleed, en behaalde groote overwinningen op de Christenen; maar hij werd totaal verslagen te Calatanazor, hetgeen hij zich zoo erg aantrok, dat hij stierf van verdriet (998 of 1001). Van dezen bekwamen minister beroofd, werd de zwakke H. II van den troon gestooten door Mohammed-al-Mahdi, die hem in de gevangenis liet werpen (1006). Door eene nieuwe omwenteling werd hij uit den kerker verlost en weder op den troon geplaatst (1012); maar drie jaren later werd hij in een volks-oproer van het leven beroofd (1015).
III, voluit: AboeBekr-Hezjam, de laatste kalif van Cordova, werd, in weerwil dat hij bepaald voor die eer bedankte, als kalif uitgeroepen na den dood van Jahiah-alMotali (1027). Te vergeefs trachtte hij het hoofd te bieden aan de wapenen der Christenen en aan de binnealandsche onlusten, en zag zich genoodzaakt afstand van den troon te doen 1031. Hij stierf 1036. Na hem verbrokkelde zich het kalifaat tot een aantal onafhankelijke rijkjes, hetgeen slechts strekte om de verovering door de christen-koningen des te gemakkelijker te maken.
