abbassidische kalif van (Bagdad, volgde 1226 zijn vader Dhaber op den troon, was bij zijne onderdanen bemind om zijne grootmoedigheid en om de bescherming, die hij verleende aan kunsten en wetenschappen. In de laatste jaren zijner regeering sloeg hij de Mongolen af, die eenen inval in zijn rijk kwamen doen.
Hij stierf 1243 op 51-j. leeftijd.(Achmed), eerste abbassid. kalif van Egypte, broeder van den vorige, ontkwam aan den moord, waardoor zijne familie uitgeroeid werd na de verovering van Bagdad door Hoelagoe, onder Mostasem: hij vluchtte naar Egypte, werd in 1260 als kalif erkend door Bibars, die daar te lande regeerde, en ontving van dien vorst de noodige hulp om Bagdad te gaan heroveren; doch zijn krijgstocht mislukte geheel en al, en nog in datzelfde jaar sneuvelde hij in den strijd tegen de Tartaren.
koning van Tunis in 1249, werd aangetast door den heiligen Lodewijk, die in 1270 hef beleg opsloeg voor Tunis. Doch de pest begon /vreeselijk in het kamp der Franschen te woeden, en alleen hieraan had M. het te danken, dat Filips de Stoute hem eenen eervollen vrede toestond. In 1276 stierf M.
