atheïst en geneeskunstenaar, geb. 23 Dec. 1709 te St.-Malo, studeerde geneeskunst te Leiden onder Boerhave, en werd 1742 benoemd tot officier van gezondheid bij de fransche garden. Reeds kort daarna gaf hij in het licht zijne Histoire naturelle de l’âme ('s-Hage 1745; nieuwe druk 1748), waarin hij openlijk het materialismus predikte; deswege werd hij uit de dienst ontslagen, en zag hij zich genoodzaakt Frankrijk te verlaten.
Hij nam de wijk naar Leiden, maakte daar een nieuw product van zijne pen openbaar, getiteld L'Homme Machine (Leiden 1748), waarin hij onverholen tegen de heiligste geloofspunten te velde trok, en waarmede hij teweeg bracht, dat hij Holland verlaten moest. Nu vond hij eene toevlucht in Bruisen, won spoedig de gunst van Frederik II, maakte een nieuw werk openbaar, onder den titel L’Homme-Planle (Potsdam 1748), en stierf te Berlijn 11 Nov. 1751. Zijne schotschriften tegen de beroemdste geneesheeren gaven aan zijnen naam geen zeer gunstige vermaardheid.
