(don), graaf van Reus, geb. 1814 te Reus in Catalonië, klom in de spaansche burgeroorlogen als partijganger der Christinos op tot den rang van kolonel, opende 1843 den opstand der vereenigde partijen van Moderados en Progressisten tegen den regent Esparlero, waarvoor hij door het nieuwe bewind beloond werd met eene aanstelling als gouverneurvanMadrid.Reedsspoedig met het gouvernement in onmin, nam hij zijn ontslag; later zat hij eenigen tijd gevangen, beschuldigd van eenen moordaanslag op Narvaez; 1853 ging hij naar Turkije werd 1854 teruggeroepen, onderscheidde zich in den Marokkaanschen oorlog 1859—60, en werd toen benoemd tot inspecteur-gcneraa! der genie. In 1862 kommandeerde hij de spaansche troepen, die met de Franschen deelnamen aan de Mexicaansche expeditie.
In 1866 beproefde hij een gewapenden opstand om den Iroon van koningin Izabella omver te werpen, doch die opstand mislukte geheel en al, en P. nam de wijk naar Engeland.
