De taal, welke in Japan gesproken wordt, vormt met die der Ainoes eene geheel bijzondere groep, die van het Chincesch radicaal verschilt, hoezeer vele chineesclie woorden en spraakwendingen in de J.-T. het burgerrecht erlangd hebben, en ook het japnnsche syllabenschrift zich door eene wijziging van chineesche letterleekens gevormd heeft. Voor boeken, die niet geheel cn al in het Chineesch worden opgesteld en geschreven, bedient men zich voor het eigenlijke Japansch van twee aiphabets (Firakanaen Ratagana genaamd).
Spraakkunsten leverden in den laalsten lijd voornamelijk Donker Curtius en Hoffmann (Leiden 1857) en de Rosny (Parijs 1856); woordenboeken gaven: Medhurst (Batavia 1830), de Rosny (Parijs 1858 en v.) en Gotsjkewitsj (russ.-japansch, Pelersburg 1857). De Japansche Letterkunde is rijk in alle vakken; de kostbare verzameling van japansche werken te Leiden, bijeengebracht door Siebold, is beschreven door Hoffmann in den Catalogus hbrorum Japanicorum (Leiden 1845).
