eene nederlandsche familie die verscheidene verdienstelijke rechtsgeleerden heeft voortgebracht, o. a.:
(Dirk), geb. 20 Oct. 1792; in 1813 wederrechtelijk tot de krijgsdienst opgeroepen, weigerde hij daaraan te voldoen, werd met nog 4 anderen gevankelijk naar Frankrijk overgebracht, doch bleef bij zijne weigering volharden, en heeft nooit de fransche uniform gedragen. Vervolgens eene reeks van jaren advocaat te ’sGravenhage, bevond hij zich 1830 toevallig te Brussel, toen daar het oproer uitbrak. Hij was bevriend me*, verscheidene liberale leden der belgische vertegenwoordiging in de Tweede Kamer, en namens hen spoedde hij zich naar *s Hage, om den koning mondeling bekend te maken met de grieven der Belgen. Op de brusselsche postkar kwam hij aan het paleis le *s Hage aan, werd dadelijk in zijn bestoven reispak bij den koning toegelaten, en bezwoer Zijne Majesteit om nog in tijds aan de voornaamste grieven der Belgen te gcraoet te komen. “Geef mij daarvan slechts één woord schrifts mede, Sire! dan keer ik, zonder cens van kleederen te verwisselen, ijlings naar Brussel terug, en ik durf U. M. mijn woord geven, dat het onweder zal worden afgewend.” Maar Willem l bleef onverzettelijk. “Sire!” sprak D.-C. nu. “dan is België voor u verloren, en ik heb de eer U. M. te groeten.” Hij vertrok niet weder naar Brussel, en in de naaste toekomst werden zijne woorden bewaarheid. in 1848 werd D.-C. benoemd lot lid der staats-commissie, belast met het ontwerpen van eene nieuwe grondwet, maakte vervolgens deel uit van het lijdelijke ministerie, werd daarop definitief minister van justitie, doch moest Nov. 1849 aftreden, toen het eerste ministerie Thorbecke optrad. Daarop was hij lid der Tweede Kamer tot Aug. 1850; andermaal minister van justitie, van April 1853 tot 1 Juli 1856; werd toen bij zijne aftreding minister van staat en ging stil leven, en stierf Juli 1864 in de badplaats Spa.
