1) dochter van Boreas; zie ZETES.
2) dochter van Idas ; zie MELEAGEB.
3) dochter van Tros en Callirrhoë.
4) vrouw van Philippus van Macedonië, werd reeds kort na zijnen dood op aanstoken van Olympias vermoord.
5) dochter van Philippus en Olympias, was eene zuster van Alexander den Groote, en trouwde met koning Alexander van Epirus, die 326 v. Chr. stierf, waarna zij (322 v. Cbr.) in het huwelijk trad met den rijksbestuurder Perdiccas. Toen deze vermoord was, werd zij ten huwelijk gevraagd door verscheidene macedonische veldheeren; doch Antigonus liet haar 308 v. Chr. om het leven brengen, opdat zij niet de vrouw zoude worden van den door haar uitverkorenen Ptolemeus Lagus, koning van Egypte. Ten einde alle verdenking van zich af te leiden, liet Antigonus haar vervolgens op luisterrijke wijze ter aarde bestellen.
6) koningin van Syrië, dochter van den egyptischen koning Ptolemeus Philometor. Zij trouwde eerst met den usurpator Alexander Bala (149 v. Chr.), vervolgens met Demetrius Nicanor, die haar verstiet, om Rodoguna, de dochter van eenen koning der Partben.te kunnen trouwen. Toen bood zij hare hand aan en hare kroon aan Antiochus, den broeder van Demetrius, en ontdeed zich van dezen laatste. Vervolgens liet zij ook Seleucus, zijnde haar oudste zoon bij Demetrius, om het leven brengen, omdat deze meerderjarig was geworden en den troon wilde beklimmen. Ten einde het misnoegen te stillen, dat de bevolking liet blijken over dezen moord, plaatste C. haren tweeden zoon, met name Antiochus, op den troon. Het duurde echter niet lang of zij zocht zich van hem te ontslaan; maar Antigonus was steeds verdacht op hare sluwe streken, en dwong haar zelve het vergif te drinken, dat zij voor hem had klaar gemaakt (120 v. Chr.)
7) koningin van Egypte, even beroemd door hare schoonheid als berucht door hare misdaden, was de dochter van Ptolemeus Auletes en de zuster van den jongen Ptolemeus, beiden door hunnen vader bestemd om hem op.te volgen, na alvorens zamen getrouwd te zijn. Toen hun vader stierf (52 v. Chr.) was C. 17 jaren oud, en haar broeder was nog veel jonger, zoodat namens hem geregeerd werd door Achillas (onder wiens oogen later Pompejus werd omgebragt) en door eenige andere ministers, door wie de van eerzuchtige plannen betichte C. al spoedig van den troon werd verdreven (48 v. Chr.) ; doch zij werd er op hersteld (47 v. Chr.) door Cesar, die in den hoogsten graad verliefd op haar was, aan welken hartstogt zij beantwoordde. Na den dood van den dictator, ontbood Antonius haar naarTarsus, ten einde zij zich zoude verantwoorden wegens ettelijke tegen haar gerezene beschuldigingen; maar hij werd smoorlijk op haar verliefd, en om haar te kunnen trouwen verstiet hij zijne vrouw Octavia, de zuster van Octavius; hij schonk haar zelfs (53 v. Chr.) eenige romeinsche wingewesten in het Oosten. Dit gedrag gaf aanleiding tot den oorlog tusschen Octavius en Antonius. Na den slag bij Aclium op de vlugt, maakte Antonius (zie dat art.) een einde aan zijn leven; en C., die te vergeefs getracht had den overwinnaar te verleiden, liet zich door eene adder in den arm steken (30 v. Chr.) en vond zoo den dood. Met baar eindigde de dynastie der Lagiden en de onafhankelijkheid van Egypte. Evenzeer door haar verstand had C. uitgeblonken als door hare schoonheid.
