Geographisch- historisch woordenboek

Servaas de Bruin, D. Noothoven van Goor (1869)

Gepubliceerd op 21-10-2021

Charidemus

betekenis & definitie

1) een door zijne trouweloosheid berucht aanvoerder van huurtroepen, geboortig uit Oreos in Eubea, hield sedert .760 v. Chr. nu eens de zijde der Atheners , dan weder die van koning Cotys van Thracié, en vond waarschijnlijk zijnen dood in Perzië.

2) een der broeders van Epicurus. Zie ARISTOBUUJS, blz. 304, kol. 1.
3) een Athener, werd 359 v. Chr. met den redenaar Antiphon als gezant naar Philippus van Macedonië gezonden, doch het mogt hun niet gelukken diens hulp tegen Amphipolis te verkrijgen; later streed hij tegen hem in Chalcidice. Na Philippus' dood, op verlangen van Alexander uit Athene gebannen, nam C. de wijk naar Perzië, liet zich daar echter met te veel vrijmoedigheid uit over de krijgstoerustingen, en werd op last van Darius ter dood gebragt (533 v. Chr.)

< >