eene landstreek aan de oostzijde vau den Euphraat, grenzende aan de woestijn van Arabië, vormdp het zuidwestelijk gedeelte van Babylonië, waarmede liet menigmaal verward wordt. De voornaamste stad in C. was Teredon aan de zee.
In het O. T. wordt veelvuldig melding gemaakt van C. (Jeremia 50:10; 51:24, 35; Ezech. 11:24; 16: 29; 23:15, 16). C. droeg deszelfs naam naarde Chaldeërs, een dapper en krijgshaftig volk van den medo-perzischen stam, dat volgens de gewone schatting in de 7e eeuwv. Chr. uit het tegenwoordige Koerdistan zuidwaarts kwam en zich nederzettede in het zuidwestelijk gedeelte van Babylonië, dat dan ook dikwijls in zijn geheel vermeld wordt onder den naam Land der Chaldeers (Jezaïa 23 : 13; Jeremia 24 : 5; 25 : 12; 50 : 1,8,25, 45; 51 : 4,54; Ezech. 1 : 3; 12 : 13; Handel. 7 : 4). De Chaldeërs waren beroemd om hunne kennis van den loop der sterren; hunne voornaamste sterrewacht was de groote en beroemde tempel van Baal of Belus te Babylon. De chaldeeuwsche sterrewigchelaars waren te Rome zeer gezocht in de laatste tijden van het keizerrijk. De Chaldeeuwsche taal is het naast verwant aan het Syrisch. De beste chald. spraakkunsten zijn deze: Wiuer (Lpz. 1842), Fürst (Lpz. 1835), Petermann (Berlijn 1841) en Bertheau (Gottingen 1843). De beste woordenboeken: Rabbin.-aramaischdeutsches Wörlerbuch van Landau (5 dln. Praag 1819); Lexicon chaldaicum, talmudicum et rabbinicum van Buxtorf (Bazel 1640).
