ital. staatsman, geb. 22 Oct. 1822 tc Rassi in den Kerkelijken Staat, was eerst geneesheer, en betrad onder Pius IX de staatkundige loopbaan. Later door de pauselijke regeering gebannen, begaf F. zich naar Piëmont, werd 1851 minister van openbaar onderwijs, later chef van het saniteitswezen.
In het begin van den ital. oorlog van 1859 was hij sardisch gevolmachtigde in Parma en Modena, werd na het einde van dien oorlog dictator in Emilia, totdat dit geheel was ingelijfd (Maart 1860). In het ministerie van Cavour van 21 Juli 1860, werd F. minister van binnenlandsche zaken, en bleef dat tot Juni 1861.
