eigentlijk Marcus Aurelius Antonius Bassianus, zoon van keizer Septimius Severus, geb. in 188 te Lyon, werd 211 als romeinsch keizer uitgeroepen, te zamen met zijn broeder Geta. Naauwelijks had hij den troon beklommen, of hij bezoedelde zich met misdaden.
Men houdt het er ook voor, dat hij den dood zijns vaders verhaast had; maar zooveel is zeker, dat hij zijnen broeder Geta doodstak in de armen zijner moeder, en dat allen, die aan zijn broeder gehecht waren geweest, op zijnen last werden omgebragt (daaronder ook de beroemde regtsgeleerde Papinianus). Eenigen tijd daarna werd op zijn bevel de stad Alexandrië geplunderd, omdat eemge inwoners aldaar zich spottend over hem hadden uitgelaten. Hij was een bewonderaar van Alexander, dien hij in alles wilde naapen; daar hij dus ook een Hephestion hebben moest, liet hij Festus (een zijner gunstelingen) om het leven brengen door vergif, ten einde hem te kunnen beweeuen, zooals de overwinnaar van Darins zijnen vriend beweend had. Even ijdel als wreed, liet hij zich den bijnaam Germanicus geven, omdat hij de Germanen had beoorloogd, ofschoon hij daarmede meer schande dan roem had geoogst; hij liet zich ook Parthicus noemen, omdat hij oorlog voerde tegen de Parthen. Op zijnen veldtogt tegen laatstgenoemden werd hij in 217, tusschen Edessa en Carrae, door den prefect der pretoriauen (Macrinus) vermoord. Onder de gebouwen,waarmede Rome door C. verrijkt was, behoorden vooral de badstoven (Thermw Caracalla;) nabij de l’orta-Capena, welke nog tegenw. tot de schoonste rutneu van Rome bebooren. Den bijnaam C. droeg deze keizer naar het gallische gewaad caracalla, dat hij als volkskleederdragt wilde invoeren.
