1) Zie BRENNER (de).
2) d. i. aanvoerder, koning, naam van verscheidene gallische vorsten en leger-oversten; de voornaamste zijn : 1) de aanvoerder der sennonische Galliërs, die 390 v. Chr. de Romeinen versloeg aan de Allia, zelfs Rome veroverde en het, op het kapitool na, in de asch legde.
3) aan het hoofd van een talrijk leger drong dezeB. door in Macedonië, en stichtte in Thracië een rijk, dat lang stand hield nl. het Galatische rijk; toen hij aanrukte op den tempel te Delphi, en afgeslagen werd, beving eene paniek zijne soldaten, zoo, dat ze eene slagting aanrigtten onder elkander; uit wanhoop over dezen tegenspoed sloeg B. de handen aan zijn eigen leven (omstr. 278 v. Chr.).
