geb. omstreeks 440 v. Chr., een pythagorisch wijsgeer, tijdgenoot en vriend van Plato, met wien hij in briefwisseling stond, was beroemd als philosooph, wiskundige, staatsman en veldheer.
Zes keeren werd hij tot hoofd der tarentijnsche republiek verkozen, en verscheidene malen versloeg hij de vijanden van zijn vaderland. Hij verongelukte, omstreeks 360 v. Chr. toen hij schipbreuk leed op de kust van Apulië. Men schrijft hem de uitvinding toe van de analytische methode in de mathesis en deoplossingvan verscheidene geometrische en mechanische problemen. De meestegeschriften, onder zijnen naam, zijn niet van hem afkomstig.
