d. i. hoofdbestuurder, aanvoerder, was inzonderheid de naam van den hoogsten magistraat in Athene. Eerst van omstreeks 1130 v.
Chr. af was het gezag vereenigd in één persoon, die benoemd werd voor levenslang; later (754 v. Chr.) werd de tijd der ambtsbekleeding beperkt tot 10 jaren, en eindelijk (684 v. Chr.) werd het getal Arehonten vermeerderd tot 9, die gezamentlijk het regeringsbeleid uitoefenden en slechts voor één jaar benoemd werden. Degene, die aan het hoofd van dien raad stond, heette Archon Eponymus en gaf zijnen naam aan het jaar, terwijl hij hoofdzakelijk belast was met het burgerlijk bestuur; de tweede, A. Basileus, had het beheer over de godsdienstige aangelegenheden ; de derde, A. Polemarchus, had het bestuur over het krijgswezen; de 6 overigen waren de wetgevers (Thesmotheten). De waardigheid der Arehonten werd afgeschaft,of bleef althans nog slechts in naam bestaan, toen Athene in de handen viel van Demetrius Poliorcetes.A. was bij de Joden onder de romeinsche overheersching de naam voor de bijzitters in het Sanhedrin.
De Gnostici plagten onder dezen naam de aan de wereld ontsprotene atonen te verstaan, waarom dan ook eene gnostieke sekte,die het Jodendom zeer vijandig was, den naam droeg van Arehontiken.
