Behalve de reeds genoemde, droegen nog verscheidene andere personen dezen naam.
1) A., zoon van Hyrcanus,werd doorzijnen broeder Aristobulus, die koning was van Judea, tot medebestuurder des rijks aangenomen, doch vervolgens (101 v. Chr.) op zijnen last vermoord.
2) A.,zoon van koning Aristobulus II van Judea, w erd naarRome gevoerd, na de verovering van Jeruzalem door Pompejus. De koning der Parthen hielp hem op den troon herstellen; doch driejaren later werd Jeruzalem andermaal iugenomen, door Gabinius, en op last van dezen veldheer van Marcus Antonius werd A. om het leven gebragt. Hij was de laatste vorst uit het geslacht der Asmonecn.
3) A., van Cuma, schreef over den akkerbouw; bij Varro en bij Columella wordt gewag van hem gemaakt.
4) A., een schilder, tevens beeldhouwer; Plinius zegt van dezen A., dat hij, gezamentiijk met Xenocrates, Polemon en Hypsicrates, een werk schreef over de schilderkunst, alsook eene beschrijving van de schilderijen te Sicyone.
5) A., van Nicea, een wiskundige, van wien een manuscript aanwezig is in de keizerlijke bibliotheek te Weenen.
6) A.,van Soco, een joodsch wijsgeer, leefde ruim 500 jaren v. Chr., en leerde dat men God moei dienen, niet om er voor beloond te worden of uit vrees voor straf, maar uit pligtbcsef en dankbaarheid vooral het goede dal de mensch geniet op aarde, daar niets, dat van God uitgaat, kwaad is. Ofschoon zijne leer verkeerd uitgelegd cn verbasterd werd door de Sadduceen, wordt hij toch als de stichter van die sekte aangemerkt.
