(fr.) heette in Frankrijk, vóór de revolutie, ieder adspirant voor den geestelijken stand, ieder, die in eenige mrigting voor theologisch onderwijs gestudeerd had, zonder later de priesterwijding te ontvangen , als door den koning benoemd ABBÉ COMMENDATAIKE inkomsten trekkende uit dit of dat klooster, zonder daarvoor dienst te behoeven te doen. Be door dergelijke sinecures zeer talrijk gewordene Abb'és verkeerden in aanzienlijke familicn als huisvrienden en raadslieden in gewetensaangelegenheden, met zonder invloed op de letterkunde en op het karakter van het maatschappelijk verkeer; ze waren naar 't uiterlijke kenbaar aan hun rond afgesneden haar en zwarte of violetkleurige kleeding.
Na 1793 m Frankrijk zeldzaam geworden, waren ze echter nog zeer talrijk in Italië, de zoogenaamde ABBATEN, jonge geestelijken met de tonsuur, doch zonder verdere wijding.
