een merkwaardig zich zelf in slaap brengen der Indische fakirs, die Izich uit godsdienstige beweegredenen wekenlang levend laten begraven. De physioloog Preyer (en velen met hem) neemt aan, dat deze toestand een van z.g. anabiose is, een levenloosheid met het vermogen tot weder opleven; een toestand, b.v. overeenkomend met dien van bevroren visschen, die bij voorzichtig ontdooien weer verder leven.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk