gehoorbuis. Een geneeskundig werktuig, om de geluiden, die in het inwendige van het lichaam ontstaan, waar te nemen. Men heeft verschillende vormen: vaste S. (van hout, eboniet enz.) en slangvormige; sommige zijn bestemd om slechts met één oor te worden verbonden (monaurale), andere hebben twee slangen, die dus met de beide ooren van den onderzoeker verbonden kunnen worden (binaurale S.).
De werking van den S. berust op versterking van het geluid, zoodat zelfs zeer zwakke geruischen, die in het lichaam (voornamelijk in hart en longen) tot stand komen, kunnen worden waargenomen.
