Het onderbinden van de bloedvaten werd door den Franschen chirurg Ambroise Paré (1517—1590), oorspronkelijk barbier, eerst later in het chirurgijnsgilde opgenomen, uitgevonden; haar beteekenis voor de chirurgie is met de ontdekking van de narcose bij de operatie en de asepsis op één lijn te stellen. De geneesheer bindt het doorgesneden bloedvat met een draad dicht, waardoor het bloed stolt en op de gewone wijze, door vorming van iitteekenweefsel blijvende sluiting wordt verkregen.
Zie ook Afbinden en Ligatuur.
