doodschouw, de schouwing van een lijk door een deskundige (geneesheer) voor de teraardebestelling of verbranding; het onderzoek naar het ingetreden zijn en de oorzaak van den dood. De L. heeft deels ten doel het levend begraven van een schijndoode te verhoeden, deels het aan het licht brengen van misdrijven, besmettelijke ziekten, enz.
In Nederland moet elk lijk aldus geschouwd worden; het verlof tot begraven wordt door den ambtenaar van den Burgerlijken Stand niet verleend, dan nadat hem is ter hand gesteld een verklaring van overlijden, afgegeven door een geneeskundige; bij gebreke van deze, ook voor als levenloos geboren aangegeven kinderen gevorderde verklaring, wordt de doodschouw verricht en de verklaring afgegeven door een daartoe door burgemeester en wethouders aangewezen geneeskundige.
