Bulla, een verheffing der opperhuid door weiachtig, etterig of bloederig vocht, in den regel voorafgegaan of omringd door roodheid der huid. Onder de blaar vormt zich nieuwe opperhuid.
Blaren kunnen ontstaan door verbranding of langdurige sterke wrijving van een deel der huid (langdurige marschen, roeien enz.). Dergelijke blaren make men bij voorkeur niet open, daar zij een uitstekende beschutting zijn voor de teere, nieuwgevormde huid en daarenboven beschermen tegen infectie. Is de spanning zeer groot en ontstaat daardoor pijn, dan kan men met een uitgegloeide naald een prikje geven in het laagste gedeelte der B. Het optreden van blaren is het meest kenmerkend verschijnsel van pemphigus (zie aldaar). Soms wekt men kunstmatig blaren op als afleidend middel, b.v. door trekpleisters.
