Het Latijnse nascentes morimur betekent dat wij vanaf onze geboorte sterven. Een kind dat op een doodshoofd slaapt is een veelvoorkomende voorstelling. Het is een symbool voor de kortstondigheid van het leven. Op een gravure uit 1594 plaatste de schilder Goltius een kind dat zeepbellen blaast, schrijlings gezeten op een schedel.
De zeepbel is vanaf de zestiende eeuw het vergankelijkheidssymbool van de broosheid van het leven. De tekst 'De mens is een zeepbel', homo bulla in het Latijn, werd dikwijls als graftekst gebruikt.'
