Lieu

betekenis & definitie

plaats; oord; reden, oorzaak, aanleiding; familie, afkomst; lieu commun, gemeenplaats; le lieu saint, het heiligdom, de tempel, de kerk; les saints lieux, de heilige plaatsen [in Palestina]; lieux (d’aisance), privaat, zekere plaats; lieu d’asile, lieu de franchise, asyl, vrijplaats, toevluchtsoord; lieu de plaisance, lustoord, landhuis, buiten; le lieu du sinistre, de plaats des onheils; il y a lieu de, er is reden om... ; s'il y a lieu, als er reden voor is; avoir lieu, plaats hebben, voortgang hebben, doorgaan; reden hebben (de om); donner lieu, aanleiding geven; au lieu de, in plaats van; au lieu que, terwijl (daarentegen); en haut lieu, aan het hof, in hogere kringen, bij de regering; en premier (dernier) lieu, in de eerste (laatste) plaats; en tout lieu, en tous lieux, overal, allerwegen; en son lieu et place, te bestemder plaatse; sur les lieux, ter plaatse; se transporter sur les lieux, zich begeven naar de plaats v. d. ramp (v. d. misdaad); zie ook: tenir, vider.