Justice

betekenis & definitie

rechtvaardigheid; gerechtigheid, billijkheid; (ge)recht; rechtspleging; justice de paix, kantongerecht; les bois de justice, het schavot; cour de justice, gerechtshof; ministre de la Justice, minister van justitie; c'est justice que..., het is rechtvaardig, billijk, dat...; il est de toute justice de..., het is niet meer dan billijk, dat...; demander justice, recht vragen (eisen); faire (rendre) justice à qn., iem. recht laten wedervaren; iem. berechten; faire justice de, af rekenen met, bestraffen; se faire justice (à soi-même), zich zelf recht verschaffen; zich zelf recht doen, de hand aan zich zelf slaan; il faut que justice se fasse, het recht moet zijn loop hebben; justice sera faite, recht zal geschieden; rendre la justice, recht spreken; c'est une justice à lui rendre, dat moet men hem nageven; avec justice, rechtvaardig, billijk(erwijze); en justice, in rechten; en bonne justice, naar recht en billijkheid.