Corps

betekenis & definitie

lichaam, lijf; romp, middengedeelte; lijf(je) [v. kledingstuk]; persoon, vent; lijk, stoffelijk overschot; stof; vastheid, stevigheid, dikte, corpus [v. drukletter]; hoofddeel, hoofdzaak, dikste gedeelte, kern, buis [v. pomp], bak [v. rijtuig], mantel [v. stoomketel, aandeel]; geheel, corps, college, personeel, verzameling; corps diplomatique, corps diplomatique; corps franc, vrijkorps; corps simple, element; corps de ballet, corps de ballet; corps de bâtiment, hoofdgebouw; corps du délit, corpus delicti; corps de doctrine, leerstelsel; corps de garde, hoofdwacht, wachthuis; langage de corps de garde, kazernetaal, grove taal; corps de logis, hoofdgebouw; corps de métier, gilde; corps de preuves, bewijsmateriaal; corps et âme, met hart en ziel; repas de corps, gezamenlijke dis; étoffe qui a du corps, stevige stof; vin qui a du corps, krachtige (volle) wijn; je ne sais ce qu’il a dans le corps, 1. ik weet niet wat hem bezielt; 2. ik weet niet wat er in hem zit; donner corps à, vaste vorm geven aan; faire corps, een geheel vormen (avec met); prendre corps, vaste vorm aannemen; prendre du corps, dikker worden; voller worden [v. wijn]; lutter corps à corps, man tegen man strijden, handgemeen zijn; un corps à corps, een strijd van man tegen man, handgemeen; gevecht „lijf aan lijf” [bij boksen]; à son corps défendant, tegen zijn wil, node; à corps perdu, onstuimig, blindelings, hals over kop; en corps , gezamenlijk; zie ook: garde, périr.