Poging van Brits Formule 1-team om een gebrek aan motorvermogen te compenseren met een te lichte auto.
De gewichtslimiet voor het seizoen 1984 was door de FIA vastgesteld op 540 kilo. Deze ondergrens werd door vrijwel geen enkel team gehaald: de turbotechnologie die in dat jaar hoogtij vierde, zorgde ervoor dat auto’s flink wat zwaarder waren. Alleen het Britse Tyrrell Racing had een auto die in de buurt kwam van deze 540 kilo. Dat kwam omdat Tyrrell als enige een atmosferische motor gebruikte en daarmee een gewichtsvoordeel had. Het team gebruikte waterinjectie om de motor koel te houden, geen ongebruikelijke techniek in die tijd. Daarvoor was de auto voorzien van een waterreservoir van dertien liter, dat in de tweede helft van de race, als de coureurs hun pitstop maakten, moest worden bijgevuld.
Tijdens een controle troffen de technici van de FIA echter een grote hoeveelheid loden kogeltjes aan in het waterreservoir. Teambaas Ken Tyrrell claimde dat deze kogeltjes bedoeld waren als ballast, om zo de auto op het minimumgewicht te krijgen. Andere teams merkten echter op dat de Tyrrells na hun pitstop soms wat van deze kogeltjes verloren. Het team bleek tijdens de pitstop niet alleen water, maar ook een grote hoeveelheid lood aan de auto toe te voegen. Dat lood was er voor de pitstop nog niet en dus werd duidelijk dat de Tyrrells gedurende het grootste deel van de race onder de gewichtslimiet zaten. Het team werd direct geschorst.