Aantal omwentelingen per minuut van de motor, in het Engels uitgedrukt in RPM (revolutions per minute)
Formule 1-motoren zijn begrensd op 15.000 toeren. Voordat de Formule 1 overstapte op de huidige 1,6 liter-motoren lag het toerental veel hoger. De atmosferische V10- en V12-motoren haalden met gemak 20.000 toeren.
Door de toepassing van hybridetechnieken en de herinvoering van de turbo’s zijn zulke hoge toerentallen niet meer nodig. Zelfs de limiet van 15.000 toeren halen de motoren in de praktijk nooit omdat het optimale koppel van de huidige turbo-hybridemotoren rond de 12.000 toeren ligt. Later opschakelen kan dus wel, maar heeft geen zin.
Toch is 12.000 toeren per minuut nog steeds veel, ongeveer drie keer zoveel als het toerental waarbij een gewone auto zijn optimale koppel levert. Formule 1-motoren zijn om die reden zogeheten korteslagmotoren. De slag is de afstand die de zuiger aflegt tussen zijn hoogste en zijn laagste punt in de cilinder. Een korte slag betekent dat de drijfstangen, die de zuigers verbinden met de krukas, eveneens korter en daarmee minder gevoelig voor materiaalbreuk zijn. Doordat ze een kortere afstand overbruggen kunnen de zuigers in een korteslagmotor hogere toerentallen bereiken. Aangezien de cilinderinhoud wordt bepaald door de verhouding tussen boring en slag, zal een motor met een korte slag dus een relatief grote boring hebben.
Dit is de diameter van de cilinders. Om deze reden haalden de V10- en V12motoren van weleer hogere toerentallen dan de V8-motoren, die weer meer trekkracht bij lagere toerentallen leverden. Deze aloude motorenwijsheid is bij de introductie van de turbo-hybridemotoren komen te vervallen.