Circuit in Duitsland, gelegen in het Eifelgebergte. De Nürburgring bestaat uit een lang circuit, de Nordschleife, en een kortere baan, de Grand Prix-Strecke. Beide circuits zijn in gebruik, de Formule 1 gebruikt sinds 1984 alleen nog de korte variant.
De Nürburgring is een van de beroemdste circuits ter wereld. Meestal wordt dan gedoeld op de Nordschleife, een bijna 21 kilometer lang asfaltlint dat zich door de bossen van het Eifelgebergte slingert. Deze baan kwam in 1927 gereed en verwierf al snel een geduchte reputatie. De bijna 190 bochten, een hoogteverschil van driehonderd meter en het gebrek aan veiligheidsmaatregelen eisen jaarlijks slachtoffers. Desondanks koesteren veel coureurs de uitdagende baan. De Bijnaam ‘de groene hel’, die drievoudig wereldkampioen Jackie Stewart in de jaren zestig aan het circuit meegaf, was dan ook vooral een koosnaam.
In 1976 kwam er een einde aan Formule 1-races op Nürburgring. Niki Lauda kreeg dat jaar tijdens de Grand Prix van Duitsland een zwaar ongeluk, dat hij ternauwernood overleefde. Veel coureurs wilden daarna niet meer rijden op het circuit, dat vanwege zijn lengte en onoverzichtelijkheid ook toen al een anachronisme was op de Formule 1-kalender. In 1984 opende een nieuwe Nürburgring pal naast de oude. Dit circuit wordt tot op de dag van vandaag gebruikt voor grote internationale races, waaronder de Formule 1. De Nordschleife, zoals het oude circuit sindsdien is gaan heten, wordt ook nog volop gebruikt voor onder andere GT-races. Autofabrikanten gebruiken het circuit bovendien om hun sportieve modellen te testen. Een snelle rondetijd op de Nordschleife wordt voor zowel mens als machine beschouwd als de ultieme proeve van bekwaamheid.
