Zijn introverte karakter stond in sterk contrast met het rock & roll-imago van de Formule 1. Reed meer met zijn hoofd dan met zijn hart.
Overleefde ternauwernood een vlammenzee op de Nürburgring.Geboren: 22 februari 1949, overleden op 20 mei 2019 Actief: 1971-1985 Overwinningen: 25 Wereldkampioen: 1975,1977,1984
Als Niki Lauda in 1971 via de achterdeur de Formule 1 binnensluipt, slaat niemand acht op de wat schriele Oostenrijker met het spitse gezicht. Zoals zoveel coureurs koopt Lauda zich met geleend geld in bij een achterhoedeteam. Veel succes heeft hij aanvankelijk niet, maar Ferrari, dat in een diepe crisis verkeert, biedt hem in 1973 een contract aan. Dit gebeurt nadat Clay Regazzoni, die een jaar Lauda’s teamgenoot is geweest en nu naar Ferrari is verkast, hoog over hem opgeeft. Lauda’s timing is perfect: alles gaat op de schop bij Ferrari en de successen komen al snel. In 1975 wordt hij voor het eerst wereldkampioen.
Een jaar later laat Lauda bijna het leven in een ongeluk op de Nürburgring waarbij zijn Ferrari in brand vliegt. Hij zal de sporen van het ongeluk een leven lang met zich meedragen. Tot ieders verbijstering keert hij nog voor het einde van het seizoen terug, en een jaar later wordt Lauda opnieuw kampioen. De relatie met Ferrari is tijdens Lauda’s revalidatie echter flink verslechterd en eind 1977 vertrekt hij naar Brabham. De motivatie is echter zoek en midden in een Grand Prix-weekend stopt Lauda ennee. Twee jaar lang houdt hij zich bezig met zijn luchtvaartmaatschappij Lauda Air, tot McLaren hem in 1982 tot een comeback verleidt.
Het leidt in 1984 tot Lauda’s derde wereldtitel. Eind 1985 stopt hij voorgoed, al keert Lauda jaren later terug in een hoge functie bij het Formule 1-team van Mercedes. In 2019 overlijdt Lauda op zeventigjarige leeftijd.