Wat als het je droom is om in eigen land aan de Grand Prix mee te doen ? Dan doe je dat gewoon!
Tot ver in de jaren zeventig was het geen uitzondering dat annlastige teams hun auto’s per race verhuurden aan de hoogste bieder. In 1977, bij de Grand Prix van Duitsland, is dat de succesvolle toerwagencoureur Hans Heyer. De Duitser heeft zich ingekocht bij het ATS-team. Hoewel Heyer geen Formule 1-ervaring heeft en de ATS zeker niet de beste auto is, heeft de coureur hoge verwachtingen van zijn Formule 1-debuut. De teleurstelling is dan ook groot als Heyer een van de zes coureurs is die zich niet kwalificeren. Als snelste van de afvallers is hij wel eerste reserve.
Dat houdt in dat hij mag starten als er iemand verstek laat gaan. Vlak voor de race waaraan hij niet mag meedoen, stapt Heyer in zijn auto, klaar om naar de grid te rijden als een van de 26 gekwalificeerde coureurs stilvalt tijdens de opwamrronde. Dat gebeurt vrijwel nooit, en ditmaal dus ook niet. Maar Heyer heeft goede connecties op Hockenheim. Als de race van start gaat, zet een marshall een hek voor hem open. Heyer stuurt de baan op en is Formule 1-coureur! Na tien rondjes gaat zijn versnellingsbak stuk en zit het avontuur erop.
Pas dan realiseert de wedstrijdleiding zich dat Heyer clandestien van start is gegaan. Hij wordt gediskwalificeerd, ondanks dat hij al is uitgevallen en helemaal niet had mogen starten. Een mooi verhaal heeft hij wel, Hans Heyer, de man die heel eventjes Formule 1-coureur was.