Hét Formule 1-gezicht van de jaren tachtigen negentig. Aanbeden in eigen land, omstreden als coureur.
Stierf in 1994 bij een crash op Imola.Geboren: 21 maart 1960, overleden 1 mei 1994 Actief: 1984-1994 Overwinningen: 41 Wereldkampioen: 1988,1990,1991
De dag dat Ayrton Senna verongelukte is een gebeurtenis die in het collectief geheugen staat gegrift zoals voor eerdere generaties de maanlanding of de dood van John F. Kennedy dat was. Sinds 1982 had de Formule 1 geen dodelijk slachtoffer tijdens een Grand Prix-weekend meegemaakt, maar op het circuit van Imola, in het eerste weekend van mei 1994, stierven er twee. Op zaterdag klapte Roland Ratzenberger, een vrijwel vergeten Oostenrijkse debutant, met zijn Simtek in de muur. Ayrton Senna zag het gebeuren en huiverde. Een dag later stoof de Williams van de op dat moment grootste coureur aller tijden rechtdoor in de Tamburello-bocht. Tv-zenders, allang niet meer gewend aan de ooit zo prominente aanwezigheid van de dood bij hun sport, lieten hun verbijsterde commentatoren aan hun lot over met livebeelden van de stervende Braziliaan.
Senna was een controversiële coureur. Aanbeden door een heel land, diepgelovig, sneller dan wie ook, maar ook meedogenloos voor zijn concurrenten. Zijn vertrouwen in God verontrustte zijn rivalen, want in een duel zou Senna niet wijken. Zijn dood bleek te wijten aan een technisch defect. Daarvoor kon God de zoon van het Braziliaanse volk niet behoeden.