Wanneer men trouwt en men heeft hierbij geen specifieke huwelijksvoorwaarden opgesteld, dan is er sprake van een huwelijk in gemeenschap van goederen. Dit houdt in dat alle persoonlijke bezittingen gezamenlijk bezit worden van beide partijen. Hierbij behoren ook eventuele schulden.
Door een huwelijk aan te gaan, worden alle bezittingen van beide partijen gezamenlijk bezit. In Nederland is er bij elk huwelijk automatisch sprake van gemeenschap in goederen, tenzij beide partijen vooraf hierover afspraken hebben gemaakt. Het betreft hier vrijwel alle bezittingen, dus ook schulden. In geval van een huwelijk in gemeenschap van goederen worden er een paar uitzonderingen gemaakt.
In een huwelijk met gemeenschap van goederen kan men in sommige gevallen geen aanspraak maken op goederen die afkomstig zijn uit een erfenis. In deze erfenis dient dan een uitsluitingsclausule te zijn opgenomen, waarin is vastgelegd dat de geërfde goederen alleen voor één van de partners is bedoeld. Bijvoorbeeld, de ouders van een van de gehuwden laten een antiek meubelstuk na met een uitsluitingsclausule. Wanneer de gehuwden gaan scheiden, kan de ander hierop op geen enkele manier aanspraak maken. Daarnaast onderscheidt men zogenaamde verknochte goederen. Dit zijn goederen die op een bijzondere manier zijn verbonden aan iemand. Wat precies wordt verstaan onder verknochte goederen, is per situatie verschillend, maar men kan bijvoorbeeld denken aan geld dat afkomstig is uit een uitkering van een handicap. Ook een pensioen valt bij een huwelijk niet onder de gemeenschappelijke goederen.
Wanneer men gaat trouwen en men wilt dit niet in gemeenschap van goederen aangaan, dan dient men huwelijkse voorwaarden op te stellen. Deze voorwaarden zijn echter alleen geldig als ze zijn getekend door een notaris en hiermee rechtsgeldig zijn verklaard.
