Voorman André Jansen van de Amsterdamse sociale dienst kondigde half oktober 2001 aan hoe hij gaat puinruimen. Hij zei: ‘Make no mistake. Ik hoop dat er veel mensen niet naar de banenmarkt komen, want die kunnen we dan meteen schrappen van de lijst van cliënten.’ Vóór de elfde-van-de-negende zou Jansen hebben gezegd ‘vergis je niet’, maar sinds die rampdag klinkt make no mistake fermer. Dat komt natuurlijk door Bush, die op 11 september in een geïmproviseerde toespraak meteen liet weten: vergis je niet, degenen die hiervoor verantwoordelijk zijn worden berecht.
Het ironische was: het was ferm bedoeld, maar het klonk helemaal niet zo. Dat ontging de pers niet. Zo schreef Maarten Huygen in NRC Handelsblad: ‘Make no mistake, zei hij in een geïmproviseerde toespraak, waarin hij probeerde hééél streng te kijken. [...] Op zo’n moment is Bush als een jongen die in het grote pak van zijn vader is gestapt, een marionet.’
En iemand anders schreef, in dezelfde krant:
Zijn ‘make no mistake’, die twijfel over de ernst van strenge uitspraken en voornemens moet wegnemen, werd gisteren veelvuldig herhaald. ‘Make no mistake’, zei Bush, ‘het land is verdrietig, maar wij zijn sterk en vastberaden.’
‘Make no mistake’, had Bush die dag ook tegen burgemeester Rudolph Giuliani van New York en gouverneur George Pataki gezegd. ‘Make no mistake, ik ben vastberaden de oorlog die Amerika is verklaard te winnen.’
