Op 23 maart 1999 ging in Nepal een expeditie op pad om antwoord te krijgen op een vraag die bergbeklimmers al 75 jaar bezighoudt, namelijk: wie bereikte als eerste de top van de Mount Everest? Zeker is dat de hoogste berg ter wereld in 1953 werd bedwongen door de Nieuw-Zeelander Edmund Hillary en de Nepalese gids Tenzing Norgay. Maar hadden de Britten George Mallory en Andrew Irvine in 1924 ook de top bereikt? Zelf hadden ze het niet kunnen navertellen, want ze stierven tijdens de beklimming.
De bergbeklimmers die in 1999 op pad gingen werden in de NRC consequent bergdetectives genoemd — een woord dat niet eerder is aangetroffen. ‘De bergdetectives die gisteren vanuit de Nepalese hoofdstad Kathmandu vertrokken, gaan op zoek naar een fototoestel én de bevroren lijken van de Britten George Mallory en Andrew Irvine die sinds 8 juni 1924 ergens aan de noordzijde van de berg onder de sneeuw begraven moeten liggen.’
De Kodak-camera werd niet gevonden, het goed geconserveerde lijk van Mallory wel. Het lag op 8290 meter hoogte — ruim vijfhonderd meter onder de top — op de ‘moeilijke’ noordflank van de berg. Mallory had een tweedjasje aan en leren schoenen, en het klimtouw zat nog om zijn middel. Eind mei volgde de conclusie van de bergdetectives: Mallory had de top waarschijnlijk niet bereikt. De route die hij had gekozen was te zwaar en kende te veel obstakels.
