In de jaren zeventig werd een bejaardenhuis nog een bejaardenhuis genoemd. Daarna werd het verzorgingshuis maar beslist geen verzorgingstehuis. In de jaren negentig dook plots het woord ‘zorgcentrum’ op, met de nog fraaiere variant ‘woonzorgcentrum*’.
Intussen veranderde de bevolking van die huizen van redelijk mobiele mensen op leeftijd, gemiddeld zo’n 70-75 jaar, tot een groep bewoners waarvan het merendeel zeer veel zorg nodig heeft en waar veel demente mensen wonen. In deze woonruimten wordt tegenwoordig te weinig zorg geboden omdat het geld er niet voor is. Een andere eufemistische benaming voor bejaardenhuis is: seniorencomplex.
Rotterdam is sinds donderdag een bijzondere zorginstelling rijker.
Trouw, 6-10-99
Het plan, dat onder meer voorziet in een verbetering van de basiszorg en hygiëne in de zorginstelling, is inmiddels door de inspectie goedgekeurd.
de Volkskrant, 19-11-99
