Hulpverlenersjargon voor iemand met een fysieke of psychische handicap. In de negentiende eeuw en een groot deel van de twintigste eeuw noemde men een krankzinnige nog een ‘geesteszieke’. Die term werd later vervangen door ‘geestelijk onvolwaardige’ maar dat klonk te kwetsend. ‘Geestelijk gehandicapte’ kwam ervoor in de plaats. Tegenwoordig spreekt men liefst over een ‘verstandelijk* gehandicapte’ of een ‘(geestelijk) gestoorde’.
Naast een aantal andere eigenschappen die ik hier niet zal opsommen, heeft zij aan haar jeugd het vermogen overgehouden om goed te kunnen opschieten met gestoorden en zwakzinnigen.
NRC Handelsblad, juni 1998
