(Sprienk(e)). Naam van kleine (zoet)waterlopen van natuurlijke oorsprong op Walcheren, bijv. de Oostkappelsche en de Zoutelandsche Sprinke; breder dan een sloot, smaller dan een watergang.
Een Sprink(e) mondde uit in een grotere waterloop. Deze voornaamste of hoofdwatergangen heetten op Walcheren gewoon watergang. Men kende ook ’sprinkwatergang’. Het verschil zou zijn dat de sprinken vooral voor de waterafvoer dienden, terwijl de sprinkwatergangen ook verkeersdoeleinden dienden. ’Sprink’ is een gewestelijke vorm naast sprank. Een tweede betekenis van sprienk is → springvloed (Walcheren, Tholen, W.Z.V1.).LITERATUUR
Ghijsen. Woordenboek der Zeeuwse dialecten. Schönfeld. Nederlandse waternamen. Woordenboek der Nederlandsche Taal, XIV. Van der Aa, Aardrijkskundig woordenboek.
