Bodemreeks uit het Oudland en Middelland van Zeeland (→ bodem). Laaggelegen zware kleigronden op een ondergrond van veen.
Ze worden omsloten door de hoger gelegen kreekruggen. Een groot deel van de poelgronden is in de middeleeuwen door moeren vergraven en heeft een ‘hollebollige’ ligging. In deze toestand zijn ze alleen als grasland te gebruiken. Na egalisatie, nieuwe verkaveling en ontwatering worden ze ook als bouwland gebruikt. Het grond- en slootwater is door de zoute veenondergrond brak. De poelgronden uit het Oudland zijn geheel kalkarm, die uit het Middelland kalkhoudend. Vooral de poelgronden van het Oudland komen sterk overeen met de zg. knip- of knikgronden uit het noorden van ons land en hebben een ongunstige → bodemstructuur.
