In de oudste tijd alleen op te leggen aan onvrijen. Langs twee wegen zijn ze ook voor vrijen mogelijk geworden: als verzachting van de doodstraf en, i.p.v. boete, bij insolventie.
De L. hebben in Frl. alleen in de steden enige betekenis gehad. Als L. kwamen voor: afhouwen van handen of voeten, uitsteken der ogen, ontmanning (verminkende L.), en geseling, brandmerking (straffen aan hoofd en haar).
Zie: R. His, Das Strafrecht der Friesen im M.A. (Leipzig 1901).
