(Fr.: ies, soms iest). Het meeste (in een bepaald stadium misschien alle) bouwland van dorp of buurschap in één complex van kleine percelen op meestal hoge grond.
De E. kwam voor in de Wouden bij het Bergumermeer, op de klei verspreid, op de eilanden (niet steeds als oud bouwland). Te vergelijken zijn Gaasten en Fellingen, Hiemen op Ameland, essen in Z.O.-Frl. (beheer door een marke kwam voor).Zie: D. J. Cuipers, De gemene dorpsgronden in Oostergo (1949); Vr. F. XLiii (1957), 90-99.
