Omheinde ruimte, dienend tot het begraven van doden, in oorsprong buiten de bebouwing van stad of (groter) dorp gelegen. Aangelegd sinds het begin van de 19de eeuw.
Het zijn dikwijls parkachtige terreinen met fraaie toegangshekken, een baarhuisje en graven, gerangschikt naar rang en stand. Enkele begraafplaatsen zijn inmiddels weer door bebouwing omringd.De joodse begraafplaatsen waren altijd al buiten de bebouwing gelegen; voorbeelden ervan zijn die bij Bourtange, Leek en Winsum. In sommige plaatsen (Grijpskerk, Groningen, Leens, Loppersum, Uithuizen, Warffum) is de joodse begraafplaats een afgescheiden gedeelte van de algemene begraafplaats.
Zie ook grafcultuur, grafkelder, kerkhof.
Lit.: K. Jongeling en J. Brilleman, Joodse begraafplaatsen in Groningen en Oost-Friesland (Groningen 1977).
