Begraafplaats
Op een joodse begraafplaats mogen graven niet geruimd worden.
Wiktionary (2019)
begraafplaats - Zelfstandignaamwoord 1. een plaats waar overledenen begraven liggen ♢ Ik ververs iedere maand de bloemen op de begraafplaats. Woordherkomst samenstelling van begraaf(werkwoord) en plaats Synoniemen kerkhof
CBS (2018)
Terrein in gebruik voor begraven en cremeren. Toelichting Tot begraafplaats wordt gerekend: terrein voor het begraven van mensen of dieren; crematorium; bijbehorende gebouwen, parken, tuinen, parkeerterreinen en bos- of heesterstroken. Zie ook: Bodemgebruik, Classificatie
Muiswerk Educatief (2017)
begraafplaats - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-graaf-plaats 1. stuk grond waar mensen worden begraven ♢ op deze begraafplaats is veel ruimte rondom de graven Zelfstandig naamwoord: be-graaf-plaats de begraafplaa...
H.L.Kok (2002)
Een terrein dat geschikt is gemaakt voor het begraven van doden. Begraafplaatsen kunnen eigendom zijn van een kerkgemeenschap, gemeente, stichting of particulieren. Op 22 augustus 1827 werd bij Koninklijk Besluit het begraven in kerken per 1 januari 1829 verboden. Elke gemeente met meer dan duizend inwoners werd verplicht om een begraafplaats buite...
P. Brood, A.H. Huussen en J. van der Kooi (1999)
Omheinde ruimte, dienend tot het begraven van doden, in oorsprong buiten de bebouwing van stad of (groter) dorp gelegen. Aangelegd sinds het begin van de 19de eeuw. Het zijn dikwijls parkachtige terreinen met fraaie toegangshekken, een baarhuisje en graven, gerangschikt naar rang en stand. Enkele begraafplaatsen zijn inmiddels weer door bebouwing o...
Fink (1998)
De begraafplaats verschijnt in de droom in een periode van serieuze levensconflicten. Dan zoeken we in zekere zin raad bij diegenen, die we op de begraafplaats opzoeken. Van de overleden ouders (of één van de ouders) verwacht men troost, hetgeen al de overwinning van de actuele problemen inhoudt. We zoeken dus in het graf de uitweg ui...
Getty Research Institute (1990)
begraafplaats - Terreinen die worden gebruikt om overledenen te begraven of in tomben te plaatsen.
G.F. Callenbach (1988)
de joden trachten deze zo sober mogelijk te houden, want met name in de dood mag er geen onderscheid bestaan tussen rijk en arm. Het graf van de jood mag niet worden geruimd ’want de ziel leeft voort’. Het lichaam waarin de ziel heeft gewoond, behoort derhalve met grote eerbied te worden omringd. Daardoor beslaan joodse begraafplaatsen...
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: