Wat is de betekenis van Begraafplaats?

...

...

...

Op een joodse begraafplaats mogen graven niet geruimd worden.

begraafplaats - Zelfstandignaamwoord 1. een plaats waar overledenen begraven liggen ♢ Ik ververs iedere maand de bloemen op de begraafplaats. Woordherkomst samenstelling van begraaf(werkwoord) en plaats Synoniemen kerkhof

Terrein in gebruik voor begraven en cremeren. Toelichting Tot begraafplaats wordt gerekend: terrein voor het begraven van mensen of dieren; crematorium; bijbehorende gebouwen, parken, tuinen, parkeerterreinen en bos- of heesterstroken. Zie ook: Bodemgebruik, Classificatie

begraafplaats - zelfstandig naamwoord uitspraak: be-graaf-plaats 1. stuk grond waar mensen worden begraven ♢ op deze begraafplaats is veel ruimte rondom de graven Zelfstandig naamwoord: be-graaf-plaats de begraafplaa...

Een terrein dat geschikt is gemaakt voor het begraven van doden. Begraafplaatsen kunnen eigendom zijn van een kerkgemeenschap, gemeente, stichting of particulieren. Op 22 augustus 1827 werd bij Koninklijk Besluit het begraven in kerken per 1 januari 1829 verboden. Elke gemeente met meer dan duizend inwoners werd verplicht om een begraafplaats buite...

Omheinde ruimte, dienend tot het begraven van doden, in oorsprong buiten de bebouwing van stad of (groter) dorp gelegen. Aangelegd sinds het begin van de 19de eeuw. Het zijn dikwijls parkachtige terreinen met fraaie toegangshekken, een baarhuisje en graven, gerangschikt naar rang en stand. Enkele begraafplaatsen zijn inmiddels weer door bebouwing o...