Een begrip dat nog niet in de Europese regelgeving is terug te vinden. Er bestaan slechts regels die bepalen welke druif wel of niet biologisch mag heten. Herbiciden en pesticiden in de wijngaard gebruiken zijn bijvoorbeeld uit den boze. Maar voor wijnboeren die echt biologisch werken, gaat dit soort maatregelen niet ver genoeg. Een echt 'schone' wijn wordt namelijk in de kelder gemaakt. Bijvoorbeeld door niet te filteren, geen hout te gebruiken, wilde gisten hun werk te laten doen en minder of helemaal geen zwavel te gebruiken. Dat deze producenten hun wijnen niet aanbieden bij de bevoegde instanties en dien tengevolge geen officieel certificaat krijgen, zal ze worst zijn. Hun wijn is vaak zo goed dat de kopers (en dat zijn vaak verre van geitenwollensokken types) er voor in de rij staan.
Nog strenger in de leer kan ook. Wie biodynamisch teelt, roept ook nog eens de hulp in van hoger hand. De stand der planeten, aardstralen, eb en vloed, de kosmos, ze schijnen allemaal van invloed te zijn op groei-, snoei- en oogstmomenten. Klinkt als de nieuwe Star Trek, maar het schijnt vrucht af te werpen. Er bereiken mij berichten uit Bourgogne dat sommige topproducenten juichen over de gezondere wijngaarden, betere wijnen (en dus nog hogere prijzen). De groeiende belangstelling voor biologische en biologisch dynamische wijnen is overigens te loven. Volgens niet officiële cijfers werd tot voor kort 80 procent van al het landbouwgif in Frankrijk door de wijnbouw opgesoupeerd. Belangrijkste vraag echter: zijn voornoemde wijnen ook lekkerder? Nee. Er bestaan net zo veel vieze biologische wijnen als 'gewone'. Lekkere wijn wordt namelijk alleen gemaakt door wijnboeren die hun vak verstaan. En vakmanschap zit niet standaard in het biologische pakket.
