(Meent). Gemeentegronden of eigendom van coöperaties van rechthebbenden met gemeenschappelijk gebruiksrecht of recht op de opbrengst, vooral in Zwitserland en Zuid Duitschland.
In Ned. als „schaarrecht” (recht om vee te laten grazen in de gemeene weiden) o.a. in het Gooi („Erfgooiers”), recht op heide, plaggen, zand, hout, enz. in enkele nog bestaande „marken”. De zeer ingewikkelde verhoudingen in het Gooi hebben geleid tot een speciale wettelijke regeling in de Erfgooierswet 1912.zie: Ook Grondbezit.
Lit.: K. Bücher, Allmende H. d. S.; J. Th. van Erk, De erfgooierskwestie, 1927 ; H. W. C.
Bordewijk, Leerboek der Landhuishoudkunde I, 1936 ; W. P., Erfgooiers, Marken.
