Junior Dokterswoordenboek

Arnoud van den Eerenbeemt (2010)

Gepubliceerd op 23-02-2017

boulimie

betekenis & definitie

Eetstoornis met een onbeheersbare drang om in korte tijd superveel te eten en daarna het eten door braken of snel poepen kwijt te raken om niet dik te worden (uitspraak: boe-lie-MIE).

Wie boulimie heeft, laat na de vreetaanval (binge-eating in het Engels) zichzelf braken door een vinger in de keel te steken of neemt medicijnen om daardoor meer te poepen. Zo raakt die persoon dan snel het opgeschrokte eten kwijt. Vaak heeft zo iemand ook last van anorexia nervosa.

Ook bulimia nervosa. Kijk ook bij anorexia nervosa.