De heilige. Er zijn verschillende heiligen geweest, die dezen naam hebben gedragen.
Boven allen blinkt uit die Sebastiaan, die volgens de legende in Narbonne geboren is. Hij was het Christendom in het geheim toegedaan en trad in het leger van Diocletianus.
Sebastiaan werd hoofdman der praetorianen en bevoorrechttetijdens de vervolging de Christenen. De paus Cajus moet hem deswege „defensor ecclesiae” genoemd hebben.
Standvastig weigerde hij tegenover Diocletianus zijn geloof te verloochenen, waarna hij door moorsche schutters met pijlen doorregen werd. In den nacht vond hem een Christin, die hem wilde begraven, nog levend.
Hij genas van zijn wonden. Later werd hij weder gegrepen en in 287 dood gegeeseld.
In Rome zoowel als later in Milaan moet hij de pest geweerd hebben. Zijn reliquieën werden in 826 naar het Medardusklooster in Soissons gebracht.
Hij was de schutspatroon van de Schützengesellschaften en de Helper tegen de pest (Ps. 9! : 5, 6). Zijn leven is beschreven door Ambrosius van Milaan.
